top of page
Zoeken

De meester en de bokaal...

Foto van schrijver: Ben VandeberghBen Vandebergh

Er bestaan zo van die inspirerende verhalen... Ik deel er de komende weken enkele. Geniet er van!


Het eerste verhaal heeft als titel “de meester en de bokaal”.



Een meester in time management stond voor een groep leerlingen. Voor hem op tafel stond een grote glazen bokaal. Naast de bokaal stond een emmer grote stenen. De meester begon de stenen een voor een in de grote bokaal te stapelen, tot er geen steen meer bij kon. ‘Wel’, vroeg de meester, ‘is deze bokaal nu vol?’.


Alle leerlingen waren het er over eens, de bokaal was vol, er kon geen steen meer bij. De meester knikte instemmend, en nam van onder de tafel een zak grote kiezels. Langzaam goot hij de zak in de bokaal. De kleinere kiezels vonden al snel hun weg tussen de stenen en weldra was de zak leeg en de bokaal vol. ‘Nu dan’, vroeg de meester, ‘wie denkt dat de bokaal nu vol is?’


De leerlingen aarzelden. Daarnet hadden ze ook gedacht dat de bokaal vol was, en hadden ze ongelijk gehad. Niemand durfde zijn vinger op te steken. De meester glimlachte en haalde een zak zand van onder tafel tevoorschijn. Hij goot de zand over de stenen en de kiezels, en zie, toen de zak zand leeg was, was de bokaal tot aan de rand gevuld met zand en kiezels. De leerlingen 'zuchtten en waren blij dat ze daarnet niet gezegd hadden dat de bokaal vol was. ‘Wat denken jullie nu? Vol?’ vroeg de meester.


Nu was iedereen overtuigd en vol bewondering voor de meester die hun zo magistraal in het ootje genomen had. De bokaal was vol. Alle leerlingen waren het er over eens. Maar de meester reageerde niet op hun opmerkingen of lofbetuigingen. Glimlachend nam hij de karaf water die naast hem stond voor als hij dorst zou krijgen. Traag goot hij het water in de bokaal, tot er geen druppel meer over was. De leerlingen waren stil.


‘Wat’, zo vroeg de meester hen, ‘denken jullie dat de les is?’

Een leerling, iets moediger dan de anderen, stak zijn vinger op. ‘De les’, zo sprak hij aarzelend, ‘is dat hoeveel je ook denkt dat je te doen hebt, er is steeds nog ruimte vrij voor meer’. Zuchtend en trots op zichzelf ging hij terug zitten.


Maar de meester glimlachte naar hem en zei ‘neen, dat denken de meeste mensen, maar dat is de les niet. De les is de volgende, indien je begint met de grote stenen, dan kan je de kleintjes er nadien makkelijk inpassen. Begin je met'de kleine zaken, dan kan je de grote brokken er met geen mogelijkheid ter wereld meer inpassen’.


25 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page